Musée d’Orsay wykorzystuje kryptowaluty, aby przyciągnąć nowych odbiorców

Musée d'Orsay, będące domem dla najbogatszej na świecie kolekcji arcydzieł impresjonistów i postimpresjonistów, wyruszył w innowacyjną podróż, aby zaangażować szerszą i młodszą publiczność, zagłębiając się w świat niewymiennych tokenów (NFT) i technologii blockchain . Decyzja ta nastąpiła po tym, jak muzeum stanęło przed wyzwaniami związanymi z przyciągnięciem zwiedzających w obliczu niepewności związanej z pandemią Covid-19.

W 2021 r. d’Orsay zmagał się ze spadkiem frekwencji ze względu na pandemię narzuconą blokady i ograniczenia. Guillaume Roux, dyrektor ds. rozwoju muzeum, wyraził zaniepokojenie malejącą liczbą francuskich i młodych zwiedzających.

„Francuzi przychodzili mniej, młodzi ludzie przychodzili mniej. Zdaliśmy sobie sprawę, że będziemy musieli walczyć, aby odzyskać gości, których straciliśmy” – powiedział Decrypt.

 

Musée d’Orsay dołącza do modowego rynku kryptowalut

W tym samym roku francuskie muzeum powitało nowego prezesa, Christophe'a Leribaulta, którego misją było udostępnienie Orsay szerszej i młodszej grupie demograficznej. Dostrzegł potencjał blockchain i NFT, które wywoływały falę emocji w świecie sztuki, jako sposób na tchnięcie nowego życia w instytucję.

Prawie dwa lata później Musée d’Orsay ogłosiło przełomowe partnerstwo z Fundacją Tezos, mózgiem stojącym za stworzeniem blockchainu Tezos. Całoroczna współpraca ma na celu nawiązanie dialogu z dziełami sztuki i artystami cyfrowymi korzystającymi z technologii blockchain z ogromnymi zbiorami i wystawami muzeum.

Aby rozpocząć tę współpracę, muzeum ma udostępnić cyfrowe pamiątki na łańcuszku zwiedzającym uczestniczącym w nadchodzącej wystawie „Van Gogh w Auvers-sur-Oise: ostatnie miesiące”, której otwarcie odbędzie się 3 października 2023 r.

 

Nadchodząca wystawa zaprezentuje prace Vincenta van Gogha z ostatnich dwóch miesięcy jego życia, dając wyjątkowy wgląd w jego twórczy geniusz.

Według raportu Decrypt odwiedzający muzeum i miłośnicy sztuki będą mogli od przyszłego tygodnia kupić dwie cyfrowe pamiątki związane z wystawą. Pierwsza to praca wykorzystująca rzeczywistość rozszerzoną, przedstawiająca ostateczną paletę van Gogha. Jednocześnie druga to oryginalna grafika cyfrowa inspirowana twórczością van Gogha, stworzona przez Keru, francuski projekt kultury blockchain.

Te dzieła zostaną wybite na blockchainie Tezos i będą zawierały elementy grywalizacyjne, które dają szansę na wygranie nagród, w tym dożywotnich wejściówek do Musée d’Orsay i zaproszeń na wydarzenia związane z jego wielkim otwarciem. W sumie dostępnych będzie 2300 NFT każdej odmiany w cenie 20 euro (około 21 dolarów) za sztukę.

 

Musée d’Orsay zaprasza artystów korzystających z technologii Blockchain do pracy

Oprócz tych inicjatyw cyfrowych d’Orsay i Fundacja Tezos będą w nadchodzącym roku współpracować przy szeregu konferencji i programów edukacyjnych. Programy mają na celu zapoznanie zwiedzających muzea z nowymi technologiami, w tym z blockchainem.

Ponadto muzeum zamierza zaprosić artystów cyfrowych współpracujących z blockchainem do tworzenia kolekcji NFT inspirowanych stałą kolekcją dzieł sztuki, co jest przedsięwzięciem odzwierciedlającym trwającą inicjatywę w Muzeum Sztuki hrabstwa Los Angeles (LACMA).

Valerie Whitacre, dyrektor artystyczna w Trilitech, londyńskim centrum adopcyjnym Tezos współpracującym z Musée d’Orsay, powiedziała, że eksperymenty muzeum ze sztuką kryptograficzną wpisują się w jego historyczną rolę kolekcjonera artystów, którzy często kwestionowali tradycyjne normy.

„Obydwa światy mają coś do zyskania. Musée d’Orsay może poszczycić się długą historią kolekcjonerów artystów, których w przeciwnym razie tradycjonaliści mogliby nie zaakceptować. Zespół ma piękne zdanie, że eksperymentowanie ze sztuką kryptograficzną i eksperymentowanie z tym, jak można zaangażować odbiorców, którzy konsumują sztukę w nowy sposób, odnosi się do ogólnej historii muzeum” – powiedział Whitacre.

Dyrektor ds. rozwoju muzeum podkreślał natomiast znaczenie dostosowania się do czasów, stwierdzając:

„Dziś nie chodzi już o to, ile osób możemy przyprowadzić do muzeum; to kwestia bycia muzeum świadomym swojego czasu, kwestią bycia muzeum, które przemawia do nowych pokoleń.